PERJETA İstenmeyen etkileri

PERJETA İstenmeyen etkiler

PERJETA 420 mg/14 ml IV konsantre infüzyon çöz. içeren 1 flakon

Güvenlilik profilinin özeti

PERJETA güvenliliği, çeşitli maligniteleri olan ve diğer antineoplastik ajanlarla kombinasyon halinde ağırlıklı olarak PERJETA ile tedavi edilen hastalarda gerçekleştirilen CLEOPATRA pivotal çalışmasında veya faz I ve faz II çalışmalarda 1400’den fazla hasta üzerinde değerlendirilmiştir.

Pivotal klinik çalışma CLEOPATRA’da, 408 hastaya trastuzumab ve dosetaksel ile birlikte en az bir doz PERJETA verilmiştir. En yaygın advers ilaç reaksiyonları (AİRTer) (>%50) ishal, alopesi ve nötropenidir. En yaygın NCI-CTCAE (versiyon 3) derece 3-4 AİRTer (>% 10) ise nötropeni, febril nötropeni ve lökopeni, en yaygın ciddi advers olaylar ise febril nötropeni, nötropeni ve ishaldir. Tedavi ile ilişkili ölümler PERJETA ile tedavi edilen gruptaki hastalarda %1.2, plasebo ile tedavi edilen gruptaki hastalarda ise %1.5 oranında olmuş ve ölümler başlıca febril nötropeni ve/veya enfeksiyon nedeniyle meydana gelmiştir.

Advers reaksiyon tablosu

Tablo l’de PERJETA tedavisinin dosetaksel ve trastuzumab ile kombinasyon halinde uygulandığı CLEOPATRA pivotal klinik çalışmasından elde edilen AİRTer özetlenmiştir. PERJETA trastuzumab ve dosetaksel ile birlikte kullanıldığından, advers olayın belirli bir tıbbi ürün ile nedensel ilişkisinin belirlenmesi güçtür. Faz I ve Faz II çalışmalarda, insidans ve en yaygın AİRTer, PERJETA’nın monoterapi veya eşzamanlı anti-neoplastik ajanlarla birlikte uygulanmasına bağlı olarak değişiklik gösterse de, PERJETA’nın güvenliliği, CLEOPATRA çalışmasında gözlenenle genel olarak tutarlıdır.

AİRTer, MedDRA sistem organ sınıfına (SOS) ve sıklık kategorilerine göre listelenmiştir:

Çok yaygın (>1/10)

Yaygın (>1/100 ila <1/10)

Yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/100)

Seyrek (>1/10000 ila <1/1000)

Çok seyrek (<1/10000)

Bilinmiyor (mevcut verilerden tahmin edilememektedir)

Her bir frekans grubu ve SOS dahilinde, advers reaksiyonlar azalan şiddet sırasına göre sunulmaktadır.

Tablo 1 CLEOPATRA pivotal klinik çalışmasındaki klinik olarak anlamlı AİRTerin özeti

* Ölümle sonuçlanan advers reaksiyonlar dahil.

f Febril nötropeni, nötropeni, lökopeni, lakrimasyon artışı, interstisiyel akciğer hastalığı, paronişi ve alopesi hariç bu tablodaki tüm vakalar, araşürmacı tarafından PERJETA ile nedensellik ilişkisi kurulmamış olmasına karşın PERJETA monoterapi çalışmalarına kaülan hastaların en az %1 ’i için bildirilmiştir. Çok yaygın görülen olaylar (PERJETA monoterapisi ile tedavi edilen hastaların >%10’unda bildirilmiştir) tabloda f ile belirtilmiştir.

° Aşın duyarlılık/anafılaktik reaksiyon bir grup terime dayanmaktadır.

00 İnfüzyon reaksiyonlan/sitokin salınım sendromu bir zaman çerçevesi içerisindeki farklı terimleri içermektedir, aşağıdaki “Seçilmiş advers reaksiyonlar hakkında açıklama”başlığına bakınız.

Dosetaksel tedavisi kesildikten sonra PERJETA ve trastuzumab tedavisi uygulanan hastalarda bildirilen AİRTer

CLEOPATRA pivotal çalışmasında AİRTer, dosetaksel tedavisinin sonlandırılması ardından daha düşük sıklıkta bildirilmiştir. Dosetakselin sonlandırılması ardından PERJETA ve trastuzumab uygulanan grupta ishal (%28.1), üst solunum yolu infeksiyonu (%18.3), döküntü (%18.3), baş ağrısı (%17.0), yorgunluk (%13.4), nazofarenjit (%17.0), asteni (%13.4), kaşıntı (% 13.7), artralji (%11.4), bulantı (%12.7), ekstremite ağrısı (%13.4), sırt ağrısı (% 12.1) ve öksürük (% 12.1) dışında AİRTer, hastaların <%10’unda meydana gelmiştir.

Seçilmiş advers reaksiyonlar hakkında açıklama

Sol ventrikül disfonksiyonu (LVD)

CLEOPATRA pivotal çalışmasında, plasebo uygulanan grupta çalışma tedavisi sırasında LVD insidansı PERJETA uygulanan gruba göre daha yüksek olmuştur (sırasıyla %8.6 ve %6.6). Semptomatik LVD insidansı da PERJETA uygulanan grupta daha düşük bulunmuştur (plasebo uygulanan grupta %1.8’e karşı PERJETA uygulanan grupta %1.5) (bkz. bölüm 4.4).

İnfüzyon reaksiyonları

CLEOPATRA pivotal çalışmasında infüzyon reaksiyonu; infüzyonla aynı günde ya da infüzyon sırasında meydana gelen aşırı duyarlılık, anafılaktik reaksiyon, akut infüzyon reaksiyonu veya sitokin salınım sendromu olarak bildirilen herhangi bir olay olarak tanımlanmıştır. CLEOPATRA pivotal çalışmasında, PERJETA ile ilişkili reaksiyonların incelenmesine olanak tanımak için PERJETA başlangıç dozu, trastuzumab ve dosetakselden bir gün önce verilmiştir. Yalnızca PERJETA uygulanan ilk günde, infüzyonla ilişkili reaksiyonların genel sıklığı, plaseboyla tedavi uygulanan grup için %9.8 ve PERJETA tedavisi uygulanan grupta %13.2’dir; infüzyonla ilişkili reaksiyonların büyük kısmı hafif veya orta şiddetlidir. PERJETA tedavisi uygulanan gruptaki en yaygın infüzyon reaksiyonları (>%1.0) bulantı, pireksi, ishal, ürperme, bitkinlik ve baş ağrılarıdır. PERJETA ile tedavi edilen grupta pireksi, üşüme, yorgunluk, baş ağrısı, asteni, aşırı duyarlılık ve kusma görülmüştür.

Tüm tıbbi ürünlerin aynı gün uygulandığı ikinci siklus sırasında, PERJETA tedavisi uygulanan gruptaki en yaygın infüzyon reaksiyonları (>%1.0) bitkinlik, tat alma duyusunda bozukluk, aşırı duyarlılık, miyalji ve kusmadır (bkz. bölüm 4.4).

Aşırı duyarlılık reaksiyonları/anafılaksi

CLEOPATRA pivotal çalışmasında, tedavi periyodunun tamamı süresince meydana gelen araştırıcının raporladığı aşırı duyarlılık/anafılaksi olaylarının genel sıklığı plasebo tedavisi uygulanan hastalarda %9.3 iken PERJETA tedavisi uygulanan hastalarda %11.3’dür; bu oranın sırasıyla %2.5’i ve %2.0’ı 3-4. derece NCI-CTCAE’dir. Genel olarak, plasebo tedavisi uygulanan grupta 2 hasta ve PERJETA tedavisi uygulanan grupta 4 hasta, araştırıcılar tarafından anafılaksi olarak tanımlanan olaylar yaşamıştır (bkz. bölüm 4.4).

Genel olarak, aşırı duyarlılık reaksiyonlarının büyük kısmı hafif veya orta şiddetlidir ve tedavi ile düzelmiştir. Çalışma tedavisinde yapılan değişikliklere dayanarak, reaksiyonların büyük kısmı dosetaksel infüzyonlarına sekonder olarak değerlendirilmiştir.

Febril nötropeni

Pivotal çalışma CLEOPATRA’da, her iki tedavi grubundaki hastaların büyük bölümünde, çoğunu nötropeni olayların oluşturduğu en az bir lökopeni vakası meydana gelmiştir (PERJETA ile tedavi edilen hastaların %63’ü, plasebo ile tedavi edilen hastaların %58.3’ü). PERJETA ile tedavi edilen hastaların %13.7’sinde , plasebo ile tedavi edilen hastaların ise %7.6’sında febril nötropeni meydana gelmiştir. Her iki tedavi grubunda, febril nötropeni oluşan hastaların oranı tedavinin ilk siklusunda en yüksek seviyede olmuş, devamında ise adım adım gerilemiştir. Her iki tedavi grubundaki Asyalı hastalarda, diğer ırklardan olan ve başka coğrafi bölgelerden hastalara oranla daha yüksek oranda febril nötropeni meydana geldiği gözlenmiştir. Asyalı hastalar arasında, PERJETA ile tedavi edilen grupta febril nötropeninin meydana gelme oranı (%25.8) plasebo ile tedavi edilen gruba (% 11.3) göre daha yüksektir.

Diyare

Pivotal çalışma CLEOPATRA’da, PERJETA ile tedavi edilen hastaların %68.4’ünde , plasebo ile tedavi edilen hastaların ise %48.7’sinde diyare meydana gelmiştir. Olayların çoğu hafıf-orta şiddette olmuş ve tedavinin ilk birkaç siklusunda görülmüştür. NCI-

CTCAE Derece 3-4 diyare vakası PERJETA ile tedavi edilen hastaların %9.3’ünde, plasebo ile tedavi edilen hastaların ise %5.1’inde gözlenmiştir. En uzun epizodun ortanca süresi PERJETA ile tedavi edilen hastalarda 18 gün, plasebo ile tedavi edilen hastalarda ise 8 gün olmuştur. Diyare olayları diyare önleyici maddelerle yapılan proaktif tedaviye iyi yanıt vermiştir.

Döküntü

PERJETA ile tedavi edilen hastaların %51.7’ sinde, plasebo ile tedavi edilen hastaların ise %38.9’unda döküntü meydana gelmiştir. Çoğu olayın şiddet derecesi 1 veya 2 olmuştur, ilk iki siklusta meydana gelmiştir ve topikal veya oral akne tedavisi gibi standart tedavilere yanıt vermiştir.

Laboratuvar Anormallikleri

NCI-CTCAE (versiyon 3) Derece 3-4 nötropeni insidansı her iki tedavi grubunda dengeli olmuştur (PERJETA ile tedavi edilen hastalarda %86.3, plasebo ile tedavi edilen hastalarda ise %86.6, sırasıyla %60.7 ve %64.8 derece 4 nötropeni dahil)

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi’ne (TÜFAM) bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: O 800 314 00 08; faks:0 312 218 35 99).

PERJETA doz aşımı

fazla dozda PERJETA kullandıysanız doz aşımı bölümünü okuyun ve doktorunuza başvurun.