MYCOBUTIN hangi hastalıklarda kullanılır?

MYCOBUTIN hangi hastalıkların tedavisinde kullanılır?

MYCOBUTIN 150 mg 30 kapsül Terapötik endikasyonlar

MYCOBUTIN;

CD4 sayımları 75 / mel’ ye eşit ya da daha düşük olan, bağışıklık sistemleri baskılanmış hastalarda M. avium intrasellüier kompleks (MAC) enfeksiyonlarının profılaksisinde

AIDSMi hastalarda yaygın semptomatİk Mycobacterium avium enfeksiyonu tedavisinde

Yetişkinler

MYCOBUTIN ile tek ilaç tedavisi uygulandığında

Bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda MAC enfeksiyonunun profılaksisinde: günde 300 mg (2 kapsül)

MYCOBUTIN ile kombine tedavi uygulandığında

Non-tüberküloz mikobakteriyel hastalıkta: Negatif kültürler elde edildikten sonra 6 aya kadar günde 450-600 mg (3-4 kapsül)

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

). Pulmoner tüberkülozda: 6-9 ay süreyle günde 150 mg (1 kapsül) veya negatif balgam kültürü elde edildikten sonra tedavi en az 6 ay daha bu şekilde sürdürülür. Bu doz daha Önce antitüberküloz ilaçlar ile tedavi edilmiş hastalarda günde 300-450 mg/gün’e yükseltilmelidir.

l

Uygulama şekli:

Ağızdan alınır.

MYCOBUTIN, genellikle günde bir defa, öğünlere bağımlı olmaksızın, günün herhangi bir saatinde tek doz şeklinde oral olarak alınır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Şiddetli böbrek bozukluğu mevcudiyetinde (kreatinin klerensi 30 ml/dakika’nın altında) dozun %50 oranında düşürülmesi gerekir. Hafıf-orta derecedeki böbrek bozukluğu herhangi bir doz ayarlanmasını gerektirmez.

Karaciğer yetmezliği:

Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz düşürülmelidir. Hafif derecede karaciğer bozukluğu herhangi bir doz ayarlamasını gerektirmez.

Pediyatrik popiilasyon:

Çocuklarda MYCOBUTIN kullanımı ile ilgili yeterli veri mevcut değildir.

Geriyatrik popiilasyon:

Yaşlılarda doz ayarlamasına İlişkin spesifik bir Öneri mevcut değildir.

4.3. Kontrendikasyonlar

Rifabutine ya da diğer rifamisinlere (Örneğin; rifampisin) karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

Gebe ve emziren kadınlarda ve çocuklarda klinik deneyimin yetersiz olması nedeniyle, MYCOBUTIN bu hastalarda kullanılmamalıdır.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

MYCOBUTIN, idrara, deriye ve vücut salgılarına kırmızı-turuncu bir renk verebilir. İlacın kullanımı süresince yumuşak kontakt lensler kalıcı olarak boyanabilir, bu yüzden takılmamalıdır.

Mikobakteriyel enfeksiyonların tedavisinde genelde kabul edilen kriterler gereği, MYCOBUTIN, her zaman, rifamisin grubu dışındaki diğer antimikobakteriyel ilaçlarla birlikte verilmelidir. Pulmoner tüberküloz veya diğer mikobakterilerin neden olduğu aktif bir hastalık olmadığından emin olmak için, hastalar MYCOBUTIN profilaksisine başlamadan önce değerlendirilmelidir.

Tedavi süresince düzenli aralıklarla lökosit ile trombosit sayımının yapılması ve karaciğer enzimlerinin izlenmesi önerilir.

4.8. İstenmeyen etkiler

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

). MYCOBUTIN ile ilişkili üveit, diğer oküler HIV komplikasyonlarından ayırt edilmelidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

). Proteaz inhibitörlerine ait daha fazla bilgi için, lütfen mevcut resmi ürün monografına veya üreticisine başvurunuz.

Rifabutin dahil neredeyse tüm antibakteriyel ajanların kullanımıyla ilgili olarak Clostridium difficile ile ilişkili ishal (CDAD) rapor edilmiştir ve şiddeti, hafif ishal ile ölümcül kolit arasında değişebilir. Antibakteriyel ajanlarla tedavi, kolonun normal florasını değiştirip, C. difficile’nin aşırı çoğalmasına neden olur.

C. difficile, CDAD’nin gelişmesine katkıda bulunan A ve B toksinlerini üretir. Bu enfeksiyonlar, antimikrobiyal tedaviye dirençli olup kolektomi gerektirebildiğinden, C. difficile’nin hipertoksin üreten suşları, morbiditenin ve mortalitenin artmasına neden olur. CDAD, antibiyotik kullanımından sonra ishal olan tüm hastalarda düşünülmelidir. Antibakteriyel ajanların uygulanmasından İki ay sonra CDAD görüldüğü rapor edildiğinden, tıbbi hikayeye dikkat edilmesi şarttır.

4.5 Diğer tıbbi Ürünler İle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Rifabutin, sitokrom CYP450 3A altgrubu enzimlerini indüklediğinden bu altgruba dahil enzimler tarafından metabolize edilen ilaçların farmakokinetik davranışını etkileyebilir. MYCOBUTIN ile birlikte kullanıldıklarında bu tür İlaçların dozlarını ayarlamak gerekebilir. Bu nedenle, MYCOBUTIN tedavisi sırasında, oral kontrasepsiyon yetersiz kalabileceğinden, hastalara diğer kontrasepsiyon yöntemlerinin kullanılması tavsiye edilmelidir. Rifabutinin çoklu dozlaması, CYP450 3A alt ailesinin hepatik metabolik enzimlerinin indüksiyonu ile İlİşkİlendiriImiştir. Rifabutinin başlıca metaboliti de (25-desasetİl rifabutin; LM 565) bu etkiye katkıda bulunabilir. Rifabutin kaynaklı metabolik İndüksiyonun eşzamanlı uygulanan ilaçların (özellikle de CYP450 3A yoluyla metabolize edilenlerin) dolaşımdaki düzeylerinde bir düşüşe yol açması olasıdır. Kinetik veriler, rifabutinin enzimatik indüksiyonunun 5 gün içinde tamamlandığım ve 300 ila 600 mg doz aralığında dozdan bağımsız olduğunu ortaya koymaktadır. Benzer biçimde, CYP450 3A aktivitesini rekabetçi biçimde inhibe eden eşzamanlı ilaçlar, rifabutinin dolaşımdaki düzeylerini artırabilir.

Benzer biçimde, MYCOBUTIN analjeziklerin, antikoagülanların, kortikosteroidlerin, siklosporinin, digitalisin (ancak digoksinin değil), oral hipoglisemiklerin, narkotiklerin, fenitoinin ve kinidinin aktivitesini azaltabilir.

MYCOBUTIN’in, didanosin’in (DDI) ve isoniazid’in farmakokinetik profillerini etkilemediği klinik çalışmalarda gösterilmiştir. Bu bulgular doğrultusunda, etambutol, teofılin, sülfanomidler, pirazinamid, flukonazol ve zalsitabin (DDC) ile anlamlı etkileşme beklenmemektedir.

MYCOBUTIN, klaritromisin ve/veya flukonazol ile birlikte verildiğinde, rifabutin plazma düzeylerinde bir artış meydana gelmektedir. Bu etki aynı sınıftan olan diğer ilaçlarla da görülür. Ancak, MYCOBUTIN flukonazolun farmakokinetiğini etkilemez.

P-aminosalisilik asidin rifamisinlerin GI absorpsiyonunu engellediği gösterildiği için, MYCOBUTIN ile birlikte uygulanacağı zaman 8 - 12 saat aralıkla verilmeleri önerilmektedir.

Tablo l’de, rifabutinle değerlendirilen ilgili ilaç etkileşimlerinin sonuçları ve boyutları Özetlenmektedir, Bu etkileşimlerin ve takip eden doz değişikliklerinin klinik ilgisi; incelenen popülasyon, hastalığın şiddeti, hastanın ilaç profili ve risk/fayda oranının olası etkisi ışığında değerlendirilmel idir.

Rifabutin ve rifampin yapısal benzerliklere sahiptir, fakat ftzikokimyasal özellikleri (örn. iyonizasyon ve üleşim katsayısı) biyodağılım ve CYP450 enzim indükleyici potansiyel bakımından aralarında anlamlı farklılıklar olduğunu ortaya koymaktadır. Rifampine kıyasla rifabutinin enzim indükleyici özellikleri daha az belirgindir. Veriler, rifampine kıyasla rifabutinin 2-3 kat daha zayıf bir indükleyici olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, dolaşımdaki ilaç düzeyi değişikliklerinin hasta yanıtım etkilemesi durumunda, potansiyel ilaç etkileşimlerinin klinik etkisinin rifampine kıyasla eşzamanlı rifabutin ile daha az olması olasıdır.

Malabsorpsiyon: İlerleyen HIV hastalığı kaynaklı gastrik pH değişikliği, HIV pozitif hastalarda kullanılan bazı ilaçların malabsorpsiyonu ile ilişkilendirilmiştir (örn. rifampin, izoniazid). Hastalık şiddeti değişen AIDS hastalarından elde edilen ilaç serum konsantrasyonu verileri (CD4+ sayımlarına dayalı), rifabutin absorpsiyonunun ilerleyen HIV hastalığından etkilenmediğini ortaya koymaktadır.

♦